Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

ΝΕΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΔΙΚΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΤΩΝ 176 ευρώ


ΝΕΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΔΙΚΑΣΗ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΤΩΝ 176 ευρώ
ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΠΗΓΗ : alfavita.gr

Α. Το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης με την 642/2008 απόφασή του έκανε εκ νέου δεκτή την από 6-5-2005 ομόδικη αγωγή 11 Εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Ν. Θεσσαλονίκης ( των: ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΜΗΤΑΦΙΔΗ, ΙΩΑΝΝΑΣ ΤΣΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΟΥΛΤΑΝΑΣ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΚΥΡΚΟΥ, ΙΩΑΝΝΗ ΓΙΑΤΑΓΑΝΖΙΔΗ, ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΤΡΑΝΟΥ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΣ ΒΑΣΣΗ, ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΡΑΣΣΑΒΙΔΗ, ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΖΙΑΜΙΧΑ, ΑΝΝΑΣ ΘΕΟΦΙΛΙΔΟΥ και ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΡΑΚΙΤΖΗ ) με την οποία ζητούσαν να τους καταβληθεί αναδρομικά η ειδική μηνιαία παροχή των 176 ευρώ , και υποχρεώνει το Δημόσιο να καταβάλει στον καθένα απ΄ αυτούς για το επίδικο διάστημα από 1.1.2002 έως και 30.4.2005 το ποσό των 6. 512 ευρώ με τους νόμιμους τόκους.

Β. Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης και με τη νέα απόφασή του, έκρινε ότι η μη καταβολή της ειδικής μηνιαίας παροχή των 176 ευρώ, που έχει γενικό χαρακτήρα προσαύξησης του μισθού, σε ορισμένες κατηγορίες Δημοσίων Υπαλλήλων, μεταξύ των οποίων και οι Εκπαιδευτικοί Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ συντρέχουν οι προϋποθέσεις χορήγησής της, συνιστά άνιση αδικαιολόγητη μεταχείριση εις βάρος τους, που πρέπει να αποκατασταθεί με την καταβολή και σε αυτούς της ειδικής μηνιαίας παροχής από 1-1-2002, οπότε άρχισε η χορήγησή της στις άλλες πολυπληθείς κατηγορίες Δημοσίων Υπαλλήλων, και μάλιστα με το νόμιμο τόκο με βάση το εκάστοτε ισχύον επιτόκιο υπερημερίας.

Η ένσταση του εναγόμενου Δημοσίου ότι το δικαίωμα των υπαλλήλων να διεκδικήσουν αναδρομικά ποσά λόγω καθυστερούμενων αποδοχών ή άλλων απολαβών υπόκειται στη βραχυπρόθεσμη παραγραφή των δύο ετών απορρίφθηκε, ως αντικείμενη τόσο στο άρθρο 4 παρ.1 του Συντάγματος, όσο και στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, δεδομένου ότι περιορίζει τα περιουσιακά δικαιώματα ειδικά των υπαλλήλων του Δημοσίου, χωρίς αυτό να δικαιολογείται από λόγους δημόσιας ωφελείας.
Απορρίφθηκε επίσης το επιχείρημα του εναγομένου Δημοσίου ότι νομίμως δεν καταβλήθηκε στους Εκπαιδευτικούς Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης η ένδικη παροχή, δεδομένου ότι, αυτοί λαμβάνουν το επίδομα εξωδιδακτικής απασχόλησης, διότι κατά την κρίση του Δικαστηρίου οι δύο παροχές δεν επιδέχονται συμψηφισμό και δεν αλληλοκαλύπτονται, αφού το μεν επίδομα εξωδιδακτικής απασχόλησης είναι άρρηκτα δεμένο με το είδος και τις συνθήκες της παρεχόμενης εργασίας των εκπαιδευτικών, η δε ειδική παροχή αποτελεί γενική προσαύξηση μισθού που παρέχεται σε όλους του υπαλλήλους, χαμηλόμισθους ή μη.
Το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης και με τη νέα απόφασή του έρχεται να ενισχύσει το διεκδικητικό αγώνα των χαμηλόμισθων έτσι κι αλλιώς εκπαιδευτικών για την εισοδηματική τους αναβάθμιση και την ίση κατά το Σύνταγμα της χώρας μεταχείρισή τους με τους άλλους Δημοσίους Υπαλλήλους. Μια δίκαιη διεκδίκηση, που πρέπει και μπορεί να ικανοποιηθεί μόνο με την καταβολή από το ΥΠΕΠΘ ΟΛΩΝ των αναδρομικών της ειδικής μηνιαίας παροχής των 176 ευρώ που οφείλονται στους εκπαιδευτικούς, είτε εφάπαξ είτε με νομοθετική ρύθμιση σταδιακής εξόφλησής τους, αλλά και με την καταβολή εφεξής του ποσού των 176 ευρώ χωρίς εκπτώσεις και λογιστικές «αλχημείες».
Η εκδίκαση των υπόλοιπων αγωγών, που ασκήθηκαν, εκκρεμεί, ενώ αναμένεται η απόφαση του Εφετείου για την έφεση που άσκησε το Δημόσιο κατά της πρώτης απόφασης που δικαίωσε σε πρώτο βαθμό τους εκπαιδευτικούς .


Η ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΦΙΡΙΠΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Τετάρτη 28 Μαΐου 2008

Λάκης Λαζόπουλος: ένα αυθεντικό ταλέντο πυλώνας του νεοκαραμανλισμού;


Λάκης Λαζόπουλος: ένα αυθεντικό ταλέντο πυλώνας του νεοκαραμανλισμού;
του Δημήτρη Νούλα

Ο Δημήτρης Νούλας είναι χημικός και εργάζεται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση




©ΠΗΓΗ: ppol.gr

Δεν το κρύβω ότι ανήκουμε οικογενειακώς στο φαν-κλαμπ του Λάκη Λαζόπουλου (ΛΛ).

Κάθε Τρίτη, λοιπόν, όλοι μαζί, απολαμβάνουμε τις ατάκες του και παρακαλάμε, όπως και πολλοί συμπατριώτες φαντάζομαι, να παραταθεί όσο γίνεται περισσότερο η διάρκεια της εκπομπής του.

Τον πρωτοάκουσα στα μέσα της δεκαετίας του 1970 όταν, ως φοιτητής, εργαζόμενος ως εποχικός υπάλληλος στην περίοδο καμπάνιας του εργοστασίου Ζάχαρης στη Λάρισα, έμαθα πως ένας άλλος εργάτης καμπάνιας, φοιτητής της Νομικής αυτός, απαίτησε να πίνουμε δωρεάν γάλα κάθε μέρα όλοι οι εργαζόμενοι και όχι μόνο οι μόνιμοι υπάλληλοι του εργοστασίου. Ήταν ο Λάκης.
Για το ταλέντο του έμαθα λίγα χρόνια αργότερα όταν έκανε τις πρώτες του εμφανίσεις στο «θεσσαλικό θέατρο» (ΘΘ) ως ηθοποιός και ως θεατρικός συγγραφέας κοντά στην 'Αννα Βαγενά, τον Κώστα Τσιάνο, τον Σεραφείμ Ντίνα (έξοχος «γύφτος»...) και τους άλλους συντελεστές του πρωτοποριακού αυτού περιφερειακού θεάτρου.

Ύστερα κατέβηκε στην Αθήνα και με την δημιουργική του πολυπραγμοσύνη κατάφερε να καταξιωθεί στη συνείδηση του κοινού ως ένας ευφυής πολυ-καλλιτέχνης (ηθοποιός, συγγραφέας, τραγουδιστής, σόουμαν της τηλεόρασης...) ο οποίος εκπέμπει μήνυμα κοινωνικό και πολιτικό συνάμα.

Τελευταία μάλιστα είχα την ευκαιρία να τον συναντήσω όταν πριν λίγους μήνες επισκέφθηκε το σχολείο στο οποίο διδάσκω στη Λάρισα-και από το οποίο αποφοίτησε ο ίδιος -και ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από τον σοβαρό και μεστό λόγο του στη διάρκεια της συζήτησης που έγινε εκεί.

Δεν θα δίσταζα, μετά από όλα αυτά, να ισχυρισθώ ότι ο ΛΛ είναι ένας σύγχρονος Αριστοφάνης, ένας σαρκάζων και αυτοσαρκαζόμενος Καραγκιόζης που μέσα από το όντως ευρηματικό «αλ τσαντίρι νιους» αφενός τέρπει και αφετέρου παρεμβαίνει και καθοδηγεί το λαό, αποκαλύπτοντας
και στηλιτεύοντας τα κακώς κείμενα.

Ο δημοφιλής καλλιτέχνης είναι αναντίρρητα πλέον ένας σημαντικός παράγοντας της κοινωνικής και πολιτικής μας πραγματικότητας με μεγάλη επιρροή και θα έλεγα ότι είναι συνδιαμορφωτής ακόμη και της στάσης του εκλογικού σώματος.

Οφείλω όμως εδώ να επισημάνω μερικά πράγματα που με προβληματίζουν και με κάνουν μερικές φορές να αμφιβάλλω για την εικόνα που σχημάτισα έως τώρα για τον συμπατριώτη μας καλλιτέχνη:

Πρώτον

Όπως δικαιούται μέσα από την εκπομπή του σατιρίζει πρόσωπα που απασχολούν τη δημοσιότητα αλλά η εμμονή του σε μερικά από αυτά (Θώδη, Πρέκας κλπ) τα οποία δεν ασκούν ουσιαστική εξουσία αλλά απλώς φυτοζωούν στις παρυφές της δημοσιότητας, μπορεί να τα οδηγήσει στην πλήρη αποκαθήλωση και στην εσωτερική κατάρρευση με τραγικές συνέπειες γι' αυτά. Το θέλει αυτό πραγματικά ο Λάκης; Είναι σαν να κοροϊδεύει τον ιδιόρυθμο ή τον τρελό του χωριού και κατά την ταπεινή μου γνώμη αυτό αφενός δεν είναι σωστό και αφετέρου δεν νομίζω ότι αντιστοιχεί στην ποιότητα και στην ευαισθησία του.

Δεύτερον

Δικαιούται επίσης μέσω της εκπομπής του εκτός από τον καυτηριασμό που επιχειρεί σε εκφυλιστικά φαινόμενα να επαινεί, όποτε αυτός κρίνει, πρόσωπα ή καταστάσεις αρκεί ο λόγος του να μην είναι μονομερής και μονοδιάστατος ειδικά όταν πρόκειται για πολιτικά πρόσωπα ή κόμματα.

Για παράδειγμα σπανίως σατιρίζει τον κ. Τσίπρα ενώ πολλές φορές τον εμφάνισε (δικαίως) ως μια ελπιδοφόρα προσωπικότητα για την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού της χώρας.
'Αραγε δεν μπορεί να διαπιστώσει αδυναμίες (π.χ. στην χρήση των ελληνικών) του κ. Τσίπρα ώστε και τον ίδιο να βελτιώσει και τον τόπο να οφελήσει;

Τρίτον

Η σάτιρα κατά τα γνωστά απευθύνεται κυρίως στους κατέχοντες ή στους επίδοξους να κατέχουν εξουσία. Πολύ σωστά, λοιπόν, έστω και με υπερβολικό τρόπο βάλλει κατά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ή και άλλων στελεχών του ή κατα υπουργών της σημερινής κυβέρνησης. Τον πρωθυπουργό όμως τον κριτικάρει σπανίως και μόνο επιφανειακώς.

Τι να υποθέσουμε γι' αυτό;

Τέταρτον

Ομολογώ ότι εξεπλάγην από την τόλμη του να κρίνει και να επικρίνει δημοσιογράφους για την απαράδεκτη στάση που κράτησαν στην διάρκεια της απεργίας των οδοκαθαριστών στην Αθήνα αφού πρώτα τακτοποιήθηκε το θέμα του δικού τους ταμείου. Εύγε του γι' αυτό.

Πέμπτον

Μου προξένησε όμως αλγεινή εντύπωση η επιλογή του να ταυτίσει στην εκπομπή του στις 13 Μαΐου 2008 δυο πολιτικά πρόσωπα εκ διαμέτρου αντίθετα: τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη με τον Κώστα Σημίτη.

Κι αυτό διότι από την μια μεριά ο Μητσοτάκης αποστάτησε από τη δημοκρατική παράταξη με τις γνωστές συνέπειες, έστειλε με κοντέϊνερ την κινητή περιουσία των ανακτόρων (Καθαρά Δευτέρα του 1991) στο Λονδίνο, πήγε ο ίδιος με μεγάλη κουστωδία στο Τόκιο να υποστηρίξει το αίτημα ανάληψης των ολυμπιακών αγώνων του 1996 με το γνωστό αποτέλεσμα, έδινε στους εργαζόμενους την περίφημη 0+0=14% αύξηση μισθών, έβγαλε
πρώτο σε σταυρούς βουλευτή τον νεαρό Κυριάκο με τη βοήθεια του μακαριστού Χριστόδουλου και στα εξήντα τόσα χρόνια της πολιτικής του σταδιοδρομίας κατάφερε μόλις και μετα βίας να γίνει για τρία και κάτι χρόνια πρωθυπουργός ταυτιζόμενος με διώξεις σε βάρος των πολιτικών του αντιπάλων.

Από την άλλη μεριά ο Σημίτης συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα, πήρε την περιουσία του τέως αντί ενός οικοπέδου στην Ομόνοια, τα κατάφερε χωρίς τυμπανοκρουσίες να αναλάβει η χώρα τους ολυμπιακούς αγώνες του 2004, επετύγχανε σταδιακή σύγκλιση εισοδημάτων με τον κοινοτικό μέσο όρο, δεν δίστασε να συγκρουσθεί με το συντηρητικό ιερατείο για το θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος χωρίς να εξωθεί τα τέκνα του στην πολιτική, έβαλε την χώρα στην οικονομική νομισματική ενότητα ΟΝΕ, την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλαξε τις υποδομές της χώρας παραπέμποντας στο ανάλογο του Χαριλάου Τρικούπη. Τέλος τιμήθηκε δύο φορές και για πλήρεις θητείες με την ψήφο του ελληνικού λαού.

Αυτά και πολλά άλλα διαφοροποιούν τα δύο πρόσωπα τα οποία όμως έχουν και ένα κοινό σημείο: είναι οι μόνοι πολιτικοί άνδρες που κυβέρνησαν τον τόπο στη διάρκεια του μεταπολιτευτικού κύκλου έξω από το δίπολο των δύο πολιτικών δυναστειών που ηγεμονεύουν στην πολιτική μας σκηνή.

Έχω την αίσθηση πως το λογικό συμπέρασμα που προκύπτει αβίαστα από τα παραπάνω είναι ότι ο καλλιτέχνης δεν τολμάει να βάλλει με τη σάτιρά του κατά του πυρήνα της σημερινής εξουσίας (Καραμανλής) και δεν θέλει να πειράξει το χώρο που πιθανόν είναι οι ιδεολογικές του αναφορές («συνασπισμός»). Αυτό σαφώς ευνοεί το κυβερνητικό στρατόπεδο, αφού στέλνει ψηφοφόρους από το ΠΑΣΟΚ (με τις εγγενείς του κι αυτό αδυναμίες...) στο ΣΥΡΙΖΑ, κρατώντας το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις δημοσκοπήσεις σταθερά κάτω από τη Νέα Δημοκρατία. Φυσικά ο καθένας αντιλαμβάνεται πως τα αίτια των δημοσκοπικών ευρημάτων είναι πολλά...
Συμπερασματικά, νομίζω ότι ο Λάκης Λαζόπουλος παρά την ευφυϊα του μάλλον δεν αντιλαμβάνεται ό,τι λειτουργεί ως μοχλός (ένας από τους πολλούς) στήριξης του «νεοκαραμανλισμού» στη χώρα, με ότι αυτό σημαίνει για τα λαϊκά στρώματα που με τόση αφοσίωση αλλά και ικανότητα τέρπει δις εβδομαδιαίως από το κανάλι της Κάντζας.

Αν το καταλαβαίνει και συνειδητά το υπηρετεί είναι βέβαιο ότι θα έχει τους δικούς του ισχυρούς λόγους. Μόνο που τότε θα φαίνεται έωλο το επιχείρημα-απάντηση που έδωσε στους εκπαιδευτικούς του 2ου λυκείου Λάρισας ότι δηλαδή «αυτή είναι η άποψή μου για τα πράγματα, αυτή λέω. Κάποιος άλλος ας δώσει μια άλλη διαφορετική...»

***ΣΧΟΛΙΟ απο Γ. Ντούρο : Αισθάνομαι οτι ειμαι ένας απο τους καθηγητές του 2ου Λυκείου Λάρισας. Ας μας πει κάποιος που ο συνάδελφος Νούλας έχει λάθος !!!

Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

9 καθηγητές και 31 «φαντάσματα»


9 καθηγητές και 31 «φαντάσματα»
ΠΗΓΗ : ΝΕΑ
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Πέλλη Γιακουμή
giakoumi-p@yahoo.gr
«Αναμνηστική φωτογραφία».
Οι εννέα καθηγητές που διδάσκουν στο Γυμνάσιο και το Λύκειο του Αϊ-Στράτη «έστησαν» φωτογραφία σατιρίζοντας τους τριάντα έναν συναδέλφους τους-φαντάσματα, αφού... υπηρετούν στο ακριτικό νησί μόνο στα χαρτιά
Στις αίθουσες διδασκαλίας, όπου τυπικά διδάσκουν καθημερινά, δεν τους είδαν ποτέ. Έτσι, οι εννέα καθηγητές στο Γυμνάσιο του Αϊ-Στράτη αποφάσισαν να βγάλουν μια «αναμνηστική» φωτογραφία με τους τριάντα έναν συναδέλφους τους-φαντάσματα.
Πρόκειται για τους εκπαιδευτικούς που στα χαρτιά υπηρετούν στον ακριτικό Αϊ-Στράτη, στην πραγματικότητα όμως είναι αποσπασμένοι σε άλλες θέσεις- κυρίως σε γραφείααλλά εξακολουθούν να παίρνουν τα πολύτιμα μόρια «δυσπρόσιτης περιοχής» που θα τους επιτρέψουν σύντομα να διεκδικήσουν οργανική θέση δίπλα στα σπίτια τους! Στο Γυμνάσιο και το Λύκειο του ΑΪ-Στράτη φοιτούν μόνο δέκα μαθητές, για τους οποίους υπάρχουν σαράντα (!) οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών. Στο μικρό ακριτικό νησί το ρουσφέτι ζει και βασιλεύει καθώς μόνο εννέα καθηγητές από τους σαράντα βρίσκονται πράγματι στις θέσεις τους. Οι υπόλοιποι είτε είναι αποσπασμένοι είτε βρίσκονται... σε άδεια. Όπως αναφέρει σε χθεσινή ανακοίνωσή της η ΕΛΜΕ Λήμνου, «Αίτημα των εκπαιδευτικών του δυσπρόσιτου νησιού είναι η άρση του καθεστώτος μοριοδότησης των αποσπασμένων εκπαιδευτικών με τις ίδιες μονάδες για δυσμενείς συνθήκες που δικαιούνται όσοι εργάζονται πραγματικά στο νησί».
Οι καθηγητές επισήμαναν τον παραλογισμό «να διορίζονται- έστω στα χαρτιά- σαράντα εκπαιδευτικοί για δέκα μαθητές, τη στιγμή που σε δεκάδες περιοχές σε όλη την Ελλάδα λείπουν καθηγητές βασικών ειδικοτήτων» και πρόσθεσαν: «Ας διοριστούν εκεί όπου υπάρχει πραγματική ανάγκη».

Στον Πρωθυπουργό
Οι εννέα καθηγητές που υπηρετούν στον ΑΪ-Στράτη είχαν κάνει υπόμνημα διαμαρτυρίας στον Πρωθυπουργό για το θέμα αυτό στις 30 Νοεμβρίου 2007. Αντί για απάντηση, στις 21 Μαρτίου 2008 όταν ανακοινώθηκαν οι μεταθέσεις στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, από τους σαράντα καθηγητές που ανήκουν οργανικά- χωρίς να υπηρετούνστο νησί, οι δεκαπέντε πήραν μετάθεση. Στη θέση τους όμως ήλθαν με μετάθεση άλλοι δεκαέξι! Προστέθηκε ακόμη ένας καθηγητής δηλαδή στο σχολείο και έτσι συνολικά έγιναν σαράντα ένας οι καθηγητές που θα υπηρετούν στο σχολείο από το νέο σχολικό έτος- μόνο στα χαρτιά, όμως. Χθες, οι εννέα καθηγητές που πράγματι υπηρετούν στο ακριτικό σχολείο φωτογραφήθηκαν μπροστά από «φαντάσματα»τους «συναδέλφους τους που δεν είδαν ποτέ- προκειμένου να διαμαρτυρηθούν με αυτό τον τρόπο για την αδικία εις βάρος τους, να έχουν την ίδια μοριοδότηση με όσους δεν εργάστηκαν ποτέ εκεί.

Πλυντήριο ρουσφετιού
Του Χρήστου Κάτσικα xkatsikas.gr xkatsikas@xkatsikas.gr
Το φαινόμενο «ρουσφέτι Άγιος Ευστράτιος» δεν είναι το μοναδικό. Τα τελευταία χρόνια πολλά δυσπρόσιτα σχολεία μετατρέπονται σε πλυντήρια ρουσφετιού από το ΥΠΕΠΘ, που με αυτόν τον τρόπο «εξυπηρετεί» ένα τμήμα εκπαιδευτικών. Το 2005 στο Γυμνάσιο Βραγκιανών Καρδίτσας για 11 μαθητές στάλθηκαν 40 καθηγητές, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων, αφού περίσσευαν, την επόμενη μέρα «τακτοποιήθηκαν» κεντρικά. Κάμποσα χιλιόμετρα βορειότερα, στο Γυμνάσιο των δυσπρόσιτων Ριζωμάτων Ημαθίας με 70 μαθητές μισθοδοτούνταν 44 εκπαιδευτικοί. Ένα μικρό μέρος έμεινε να υπηρετήσει κάτω από πραγματικάδύσκολες συνθήκες και οι περισσότεροι αποσπάστηκαν για τις «ανάγκες της υπηρεσίας» κοντά στο σπίτι τους επωφελούμενοι από τα πολλά- πολλά μόρια των Ριζωμάτων. Ωστόσο, όλα αυτά είναι η κορυφή του παγόβουνου καθώς, όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο αιρετός του ΚΥΣΔΕ Θεόφιλος Σακαλίδης, «κάθε χρόνο πάνω από 6.000 εκπαιδευτικοί μετατίθενται και αποσπώνται σε Γραφεία, Διευθύνσεις κ.λπ. χωρίς κανέναν έλεγχο από τα συλλογικά όργανα των εκπαιδευτικών με ευθύνη της διοίκησης του ΥΠΕΠΘ που μαντάρει, μοντάρει και «τακτοποιεί». Η ομηρεία είναι εδώ!

Καταγγέλει τον πρόεδρο της ΕΡΤ...

ΠΗΓΗ : PRESS-GR.blogspot.com
Καταγγέλει τον πρόεδρο της ΕΡΤ...
...η βουλευτής της ΝΔ Φωτεινή Πιπιλή, τον προκαλεί να της κάνει αγωγή και τάσσεται ανοικτά στο πλευρό του Στ. Κούλογλου. Μπράβο της! .
..
Νέες διαστάσεις δίνει στο θέμα της απόλυσης Κούλογλου από την ΕΡΤ η θαραλλέα δήλωση του δημοσιογράφου - βουλευτή της ΝΔ Φωτεινής Πιπιλή.Η κ. Πιπιλή καταγγέλει με πολύ σκληρά λόγια τον πρόεδρο της ΕΡΤ -και υποτακτικό του κ. Ρουσόπουλου- Χρ. Παναγόπουλο τον οποίο προκαλεί να της κάνει αγωγή! Και δηλώνει ότι τάσσεται στο πλευρό του Στ. Κούλογλου ως μάρτυρας υπέρ του και κόντρα στην κρατική ΕΡΤ και τον "ρουσοπούλεια" διοίκησή της. Κυρίως όμως με τη δήλωσή της επιβεβαιώνει ότι ο Κούλογλου απολύεται κατ΄ουσίαν για πολιτικούς λόγους...Είναι μια δήλωση που τιμά την κ. Πιπιλή και δείχνει ότι οι αθλιότητες του συστήματος Ρουσόπουλου ξεσηκώνουν θύελλα και μέσα στο κυβερνών κόμμα....
Ολόκληρη η δήλωση της Φ. Πιπιλή...
Της Φωτεινής Πιπιλή
Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας
στην Α’ Αθηνών
Το γεγονός ότι είμαι πλέον βουλευτής στην Α’ Αθηνών με την Νέα Δημοκρατία δεν δίνει δικαιολογίες για επιλογές του «τύπου Παναγόπουλου ».
Για εμένα προσωπικά και σχεδόν το σύνολο των ΜΜΕ ο κύριος Παναγόπουλος έχει συνδέσει, αν και δημοσιογράφος, την ιστορία του ως πρόεδρος της ΕΡΤ, με την Έλενα Παπαριζου, την «φούστα της», την Άννα Βίσση και το μοντέλο Jean Paul Gautier, τις φραπελιές και τους εξωγήινους της Άννας Δρούζα και φυσικά με την Καλομοίρα (δεν ξέρω ακόμη ποιος της ράβει το φουστάνι), ως προς το μεγάλο «εθνικό του» έργο την Eurovision.
Ως προς το όνομα Φωτεινή Πιπιλή, είναι γνωστή κι έχει καταγγελθεί από εμένα η «αλαζονεία» και το «υφάκι» του. Προσωπικά τον αγνόησα, τα βρόντηξα, τον κατήγγειλα στο τύπο κι έφυγα από την ΕΡΤ του Παναγόπουλου. Απλώς προηγήθηκα της αντίστοιχης συμπεριφοράς του Προέδρου της Δημόσιας Τηλεόρασης – που πληρώνω κι εγώ ως φορολογούμενος πολίτης – και της παρέας του στον Στέλιο Κούλογλου. Άλλοι κρίνονται από τις «φούστες» της Eurovision και άλλοι από τα διεθνή βραβεία τους.
Είναι γνωστό ότι είμαι υπέρ της κατάργησης της βουλευτικής ασυλίας, στην οποία πρωτοπόρησε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, στην συνταγματική αναθεώρηση.
Εάν θέλει ο κύριος Παναγοπουλος, αλλά με δικά του έξοδα, όχι της ΕΡΤ, ας μου κάνει αγωγή. Εάν το θέλει ο Στέλιος ο Κούλογλου να με καλέσει ως μάρτυρα σε πιθανή αγωγή του, ας με θεωρήσει δεδομένη. Γιατί πάνω από όλα είμαι υπέρ των αξιών δημοσιογράφων - των λίγων που απέμειναν – όχι μόνο στην δημόσια τηλεόραση αλλά και στην ιδιωτική.
*** Υ.Γ ΄Μια τέτοια παρέμβαση αξιζει το κόπο . Καταγγέλει τον πρόεδρο της ΕΡΤ......,τον προκαλεί να της κάνει αγωγή και τάσσεται ανοικτά στο πλευρό του Στ. Κούλογλου. Μπράβο της!