Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

Μήνας Ιούλης στην Κύπρο.......

Μήνας Ιούλης στην Κύπρο. Με ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Νέοι σε δράση
Συμπτωματικά, 40 χρόνια ακριβώς μετά την τουρκική εισβολή.
— 24.07.2014 ---
Τελευταία μέρα εκδρομή στην Λευκωσία που στα αγγλικά λέγεται Nicosia. Τι κουλό και αυτό ; Ακόμα πιο περίεργο όμως πως κανένας Κύπριος δεν ήξερε να μου τεκμηριώσει αυτή την αλλαγή. « Εν ξέρω ρε καλαμαρά».
Στον δρόμο, στην είσοδο της πόλης γραμμένο με σπρέι «Έξω οι Τούρκοι» και εκατοντάδες σβάστικες και κυκλωμένοι σταυροί να στολίζουν συνθήματα του ΑΠΟΕΛ. Στο δρόμο, σε βιτρίνες, σε τουαλέτες εναλλακτικών καφέ. Αυτά τα γράφουν οι Ελλαδίτες. Έτσι μου ‘παν οι Κύπριοι ευθυνόφοβα.
Αφού λοιπόν περπάτησα την παλιά πόλη της Λευκωσίας, πολύ όμορφη ομολογουμένως, αποφάσισα να πάω από κει, που λένε οι ντόπιοι. Από τα Starbucks γέμισα νερό και πήρα τον εμπορικό δρόμο Λήδρας, προσπερνώντας ΚFC, Mc Donald’s (ίσως τα μόνα κόκκινα logo στην από δω μεριά), Pull and Bear και άλλα παρόμοια, και έφτασα στο checkpoint. Η μόνη ακόμα χωρισμένη πρωτεύουσα του κόσμου -μου είπαν.
Σε μία Τουρκάλα πίσω από το γκισέ, δίνω ταυτότητα και συμπληρώνω μια αίτηση. Μου χτυπάν τουρκοσφραγίδα και ίσα για τα κατεχόμενα. Μια πινακίδα λέει πως απαγoρεύεται η επιστροφή με απομιμήσεις. Μαϊμού ψώνια δηλαδή. Ε, κάτι θα ξέρουν.
Από κει λοιπόν, άλλος κόσμος. Αυτή η πόλη κρύβει μια χρονομηχανή που δυστυχώς οι Κύπριοι δεν λένε να την απολαύσουν. Ελάχιστοι ντόπιοι πλησιάζουν ακόμα και στο σύνορο.
Από δω πλέον λοιπόν, στα Τούρκικα, τα χιπστερικά ευρωπαϊκά μουστάκια αντικαθίστανται από μαύρα, χοντρά, γνήσια ρε παιδί μου. Μερικά βαμμένα κατράμι. Φρύδια πιο πλατιά και ακόμα πιο μαυρισμένα δέρματα. Φρέντο και φραπέδες όχι. Μόνο τούρκικος σε μονό κουπάκι. Ελάχιστα αυτοκίνητα. Κυρίως ποδήλατα, παλαιάς κοπής με κόντρα φρένο που θα ζήλευε κάθε μοδάτος ευρωπαίος. Τα πανάκριβα αρώματα των περιποιημένων Κύπριων αντικαθίστανται με φτηνά μαϊμού πατσουλί και φυσικά ανατολίτικα μπαχάρια. Μια πινακίδα ΝΕΟΝ χαμάμ που πολύ αμφιβάλλω αν ανάβει λόγω παλαιότητας, μου επιβάλει ότι βρίσκομαι σε τουρκικό έδαφος. Από δω street art δεν έχει. Έχει όμως πολιτικές αφίσες με πρόσωπα, μόνο αντρών, χειρότερες από και αυτές που προμοτάρουν τα πανηγύρια. Ρούχα, παπούτσια, ρολόγια με κακοχτυπημένα logo. Η δικιά μας Αγία Βαρβάρα δεν έχει να ζηλέψει τίποτα. Από αγγλικά ολίγα. Έως μηδενικά. Λίγοι τουρίστες και λιγότεροι Κύπριοι  που εκμεταλλεύονται τις φτηνές αγορές και πάω στοίχημα πως ντρέπονται να το πουν ακόμα και στις οικογένειές τους.  Πιτσιρίκια σαν τσιγγανόπουλα, περιπατάνε ξυπόλυτα και σε κοιτάνε κάπως περίεργα. Έξω από έναν βρετανικό ναό που φυσικά τον έκαναν τζαμί αραδιασμένα παπούτσια. Δεν ήμουν τυχερός. Ο ιμάμης δεν ακούστηκε. Παλιά καφενεία, ένα γραφικό κουρείο, μισογκρεμισμένα αρχοντικά, και πολύ σκουπίδι.
Αφού αγόρασα δυο φτηνά αναμνηστικά, και βρέθηκα face to face με ένα τουρκόμπατσο μεθυσμένο με ανοιχτό πουκάμισο με γαλόνια, πίσω για το σύνορο.
Πρώτα το τούρκικο πέρασμα, μετά 10 μέτρα United Nations, και μετά Κυπριακή Αστυνομία.
Ένας από αυτούς, στο σύνορο κοιτάει την ταυτότητα μου και μου λέει ειρωνικά »Το σφραγισμένο χαρτί κράτα το, souvenir από τους Τούρκους » και κάθεται δίπλα σε να κιτς χριστουγεννιάτικο δέντρο, καλοκαιριάτικα, στολισμένο με φωτογραφίες του εθνικού τους ήρωα Σολωμού και μελών της ΕΟΚΑ.
Βασίλης Ντούρος
Φαίνεται λοιπόν πως οι Κύπριοι όντως δεν ξεχνούν, όσο και αν περνούν τα χρόνια. Και συνεχίζουν να τρομοκρατούν τον κόσμο να μην περνάει στα κατεχόμενα. Θα σε κλέψουν, θα σε σκοτώσουν, θα σε κάνουν, θα σε ράνουν. Ένας Ρουμάνος με ρώτησε αν από κει έχουν αφίσες στους δρόμους με καταζητούμενους. Και φυσικά δεν πρόκειται για ρατσιστική προπαγάνδα. Ξεκάθαρα οικονομική. Να μείνουν τα φράγκα σε αυτούς, τι και αν οι ίδιοι πηγαίνουν από κει για φτηνότερη βενζίνη, σουπερ μάρκετ, ανταλλακτικά αυτοκινήτων, τσιγάρα και παράνομα «πράσινα» ανατολίτικα χαρμάνια εκμεταλλευόμενοι τις συναλλαγματικές διαφορές;
Τι και αν λένε πώς οι Τούρκοι από τι στιγμή που άνοιξαν τα οδοφράγματα έρχονται από δω και δουλεύουν και πλουτίζουν; Ποιος όμως πραγματικά εκμεταλλεύεται τα φτηνά τούρκικα εργατικά χέρια;

Δεν υπάρχουν σχόλια: