Η περίοδος της Αποκριάς δικαιολογεί τα καρναβάλια. Μόνο που οι μάσκες έπεσαν νωρίς…

ΑΛΕΒΙΖΑΚΗΣ Μέλος Δ.Σ ΟΛΜΕ

Ούτε τυχαία, ούτε αναγκαστική είναι η επιλογή Παυλόπουλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Ούτε χρειάζεται απάντηση στο ερώτημα « Μα καλά, χάθηκαν οι επιλογές σοβαρών προσώπων, που δεν κουβαλάνε στην πλάτη τους τα αμαρτήματα μιας θλιβερής πολιτικής πρακτικής»;

Ούτε βέβαια χρειάζονται προσπάθειες για να ταυτίσει κάποιος μια «προοδευτική κυβέρνηση» με επιλογές τύπου Καμμένου και Παυλόπουλου. Απλά γιατί δεν ταυτίζονται, δεν έχουν σχέση…

Μόνο που αυτά δεν είναι «λάθη» ή «επιλογές που έγιναν χωρίς σκέψη».

Είναι συνειδητές πολιτικές επιλογές, που εκφράστηκαν εδώ και καιρό είτε με τις φήμες περί υποψηφιότητας Κ. Καραμανλή είτε με την προσπάθεια να περάσει ο Αβραμόπουλος, είτε με την συνειδητή απόκρυψη των προτάσεων για την ΠτΔ από την πλευρά ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.

Ε! Τότε γιατί ένας εκπρόσωπος της Καραμανλικής – λεγόμενης – Δεξιάς;

Η βασική ανάγνωση έχει να κάνει με την προοπτική ενός συμβιβασμένου σοσιαλδημοκρατικού σχηματισμού στον οποίο εκ των πραγμάτων θα διαμορφωθεί ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ και που θα επιβεβαιωθεί πιθανότατα και από
τη συμφωνία  με τους δανειστές, που δειλά – δειλά εμφανίζεται ήδη.

Η επιβίωση των εκλεκτών των συμφερόντων που ρυθμίζουν – δυστυχώς – τα πολιτικά πράγματα της χώρας με το αζημίωτο, προϋποθέτει τη διάλυση οποιασδήποτε άλλης φωνής στο χώρο που διεκδικούν και από τον οποίο παίρνουν ζωή. Η λεγόμενη κεντροαριστερά ή το κέντρο πρέπει να καθαρίσουν από άλλους διεκδικητές και προϋπόθεση είναι η ενοχοποίηση τους για τα όλα τα δεινά του τόπου, μέσα από την άφεση αμαρτιών της πενταετίας Καραμανλή.

Γιατί όταν επιλέγεις να επιβραβεύσεις  με τέτοιο απροκάλυπτο τρόπο έναν από τους βασικούς πρωταγωνιστές της πορείας προς τον γκρεμό είναι λογικό να αναρωτηθεί ο πολίτης αν και ποιοι τελικά ευθύνονται για τα δεινά που προηγήθηκαν.

Ο ένοχος εμφανίζεται λόγω της αθώωσης του προηγούμενου.

Είναι γελοίο να περιμένει κανείς καταλογισμό των πραγματικών ευθυνών στην Κυβερνητική θητεία Καραμανλή, όταν δια του Προκόπη αθωώνεται…

Είναι όμως αναμενόμενο πια, μια πιθανή εξεταστική επιτροπή να καταλογίσει το σύνολο των ευθυνών στο μαύρο πρόβατο της πολιτικής ζωής και κατά προέκταση στο τότε ΠΑΣΟΚ, κατά παράβαση κάθε έννοιας λογικής και αλήθειας.

Ο πολιτικός του χώρος παραμένει κενός και έρμαιο στις διαθέσεις της αναδυόμενης νέας κεντροαριστερής  (;)παράταξης, που μπορεί και βλέπει την επανάσταση  ακόμη και μέσα από τα μάτια της Αγγελοπούλου, του Βαρδινογιάννη, του Καμμένου και ολοκληρώνει τη σοσιαλιστική μετάβαση με φάρο τον Προκόπη Παυλόπουλο.

Η συναλλαγή ολοκληρώνεται και μένουν λεπτομέρειες να ρυθμιστούν , όπως η μετεξέλιξη του φερόμενου ως «αριστερού» σε κάτι πολύ πιο αποδεκτό από το σύστημα και  το αναγκαίο ξεκαθάρισμα των φωνών που θα απειλήσουν την πορεία προς το συμβιβασμό.

Για όσους έχουνε ακόμη ψευδαισθήσεις και θέλουν να μιλούν για την «ελπίδα» που έρχεται και την «πρώτη φορά της Αριστεράς», αφού κουνήσουνε δυνατά το κεφάλι τους, ας αναρωτηθούν αν πρέπει να δούνε και τον Ρουσόπουλο πρόεδρο της νέας ΕΡΤ, για  να αντιληφθούν την πορεία των πραγμάτων πριν αναγκαστούν να αναφωνήσουν το « Ήρθε η ώρα του Καραμανλή».

Η περίοδος της Αποκριάς δικαιολογεί τα καρναβάλια. Μόνο που οι μάσκες έπεσαν νωρίς…