Τι Υπουργείο Παιδείας, τι Υπουργείο Άμυνας;

George Grosz (Germany 1883-1959), Amor Lichtspiele (1924)

Του Νίκου Τσούλια

      Σε μια ιστορική συγκυρία όπου η χώρα μας εξακολουθεί να βιώνει όλο και πιο έντονα την πολύπλευρη κρίση της και παρά το γεγονός ότι βρίσκεται στην κυβέρνηση ένα πολιτικό αριστερό-ακροδεξιό σχήμα «σωτηρίας και εθνικής αξιοπρέπειας» – σε αντίθεση με όλα τα προηγούμενα χρόνια, κατά τη θεώρηση των εθνοσωτήρων μας… -, διαπιστώνουμε ότι το πολιτικό σκηνικό αποκτά όλο και περισσότερο αντιθεσμικό και αντιδημοκρατικό περιεχόμενο. Έτσι είδαμε την κυβέρνηση να μην εισάγει τη Συμφωνία παράτασης του Μνημονίου στη Βουλή, δηλαδή η εθνική αντιπροσωπεία να μην παίρνει απόφαση για το πιο σημαντικό γεγονός της σημερινής πολιτικής κατάστασης!

      Βρισκόμαστε δύο μήνες μετά τις εκλογές και το κυβερνητικό έργο είναι ανύπαρκτο. Η κατάργηση του Μνημονίου έγινε στα μυαλά των κυβερνητικών παραγόντων και στην εκφορά του μεταλλαγμένου γλωσσικού τους κώδικα. Η απόλαυση της εξουσίας είναι το μόνο πραγματικό στοιχείο της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου με ό,τι αυτή μπορεί να περιλαμβάνει στη σύγχρονη εκδοχή της: άφθονη δημοσιότητα, ακκισμός, πολυλογία στα μικρόφωνα, φτηνές ιδεολογικές αναλύσεις με δήθεν αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο, θεωρητικοποίηση του πολιτικού λόγου, δημαγωγία και φραστικές κορώνες κλπ κλπ.

Νίκος Τσούλιας

    

  Το Υπουργείο Παιδείας δεν φαίνεται να πολυασχολείται με τα τόσα και τόσα προβλήματα της εκπαίδευσης και γι’ αυτό ίσως ο κ. Καμμένος και το Υπουργείο Άμυνας αποφάσισαν να επεκταθούν και στα ζητήματα παιδείας. Σχεδιάζουν οι λαϊκιστές και οι εθνικιστές των ΑΝ.ΕΛ. να εντάξουν τα σχολεία και τους μαθητές / τις μαθήτριες σε ένα φτηνό προπαγανδιστικό ρόλο που δεν έχουμε ξαναδεί στα χρόνια της μεταπολίτευσης, αλλά ήταν βασική πολιτική πρακτική στα παλιά χρόνια της δεξιάς κυβερνητικής κυριαρχίας όταν η εκπαίδευση ήταν κομματικά χειραγωγημένη.

      Ας δούμε την είδηση μιας απαράδεκτης και πρωτόγνωρα αντι-εκπαιδευτικής απόφασης για το σχολικό μας «γίγνεσθαι». Προτείνεται η έκδοση από το Υπουργείο Άμυνας και η διανομή συγγραμμάτων στα σχολεία με θέμα τις γερμανικές αποζημιώσεις. Για να έχει και τον εθνοκεντρικό χαρακτήρα που απαιτεί η περίσταση η σύσκεψη έγινε στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, στην οποία συμμετείχε και ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ σε ένα σκηνικό σαν να βρισκόμαστε σε πολεμική προεργασία! Δεν αντιλαμβάνομαι ακριβώς την υπόθεση. Η ΟΛΜΕ είναι δυνατόν να ενταχθεί στο άρμα του κ. Καμμένου σε μια απόλυτα αντιπαιδαγωγική εκδοχή της μόρφωσης και του ρόλου των γυμνασίων και λυκείων; Ελπίζω να μην έχουμε συμμετοχή στη «μαύρη σελίδα» της εκπαίδευσης και από το συνδικαλιστικό μας κίνημα.

      «Θα πρέπει να περιληφθεί στην ιστορία των βιβλίων, σε όλα τα συγγράμματα της ιστορίας από πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η καταστροφή που έκανε η Γερμανία στη σύγχρονη Ελλάδα. Όμως παράλληλα υπάρχουν πάρα πολλά συγγράμματα τα οποία ο στρατός έχει ειδικά επιτελεία που βγάζουν διάφορα βιβλία για την ενημέρωση των αξιωματικών», αναφέρει η βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ. Σταυρούλα Ξουλίδου. Και πρόσθεσε: «Υπάρχουν κάποια συγγράμματα που έχουν βγάλει για τη Μακεδονία, για τις γερμανικές αποζημιώσεις, για το κατοχικό δάνειο, αυτά λοιπόν τα συγγράμματα, τα οποία

ούτως ή άλλως θα διανεμηθούν δωρεάν εννοείται, δεν θα κάνουν κακό, καλό θα κάνουν να ξέρει σήμερα το ελληνόπουλο των 14, 15, 16 χρόνων, οι παππούδες του γιατί πολέμησαν και γιατί σήμερα του λένε ότι χρωστάει». Και η εν λόγω βουλευτής έχει απάντηση γιατί υποκαθίσταται ο θεσμικός ρόλος του Υπουργείου Παιδείας. «Γιατί δυστυχώς το υπουργείο Παιδείας έχει κατακρεουργήσει τη σύγχρονη ελληνική ιστορία εδώ και 35 χρόνια. Διότι έχουν αναλάβει κάποιοι να αποδομήσουν τη σύγχρονη ελληνική ιστορία, συστηματικά». Εκπληκτική και περισπούδαστη ακροδεξιά προσέγγιση, που την αγνοούσαν χρόνια και χρόνια δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικών, η ΟΛΜΕ, η ΔΟΕ, η ΟΙΕΛΕ, τα κόμματα των μέχρι πρόσφατα συνθέσεων του Κοινοβουλίου και την ανακαλύπτει η εθνοσωτήριος σημερινή κυβέρνηση. Αυτή είναι η σύγχρονη εκδοχή της εκπαίδευσης, να μοιράζει βιβλία στα σχολεία και το Υπουργείο Άμυνας!! Ο κ. Καμμένος και ο εθνικισμός του δικαιώνονται μέσα από την κομματική συναλλαγή των δύο κυβερνητικών εταίρων.

      Ποτέ δεν είχε ούτε καν επινοηθεί η ένταξη της θεσμικής μας εκπαίδευσης στον πολιτικό σχεδιασμό της όποιας τρέχουσας εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής. Ακόμα και σε πιο «αθώα» ζητήματα, όπως εκείνο της Τουρκικής εισβολής και κατοχής του βόρειου τμήματος της Κύπρου ή της υπόθεσης για επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα ποτέ δεν εντάχθηκαν τα σχολεία σε έναν φτηνό κυβερνητισμό. Δεν έχουν σκεφτεί οι άφρονες ότι μια σχετική απόπειρα θα προεκτείνει τη συζήτηση στα σημερινά ζέοντα γεγονότα, στο Μνημόνιο, στις σχέσεις μας με τη Γερμανία και με την Ευρωπαϊκή Ένωση; Και ποιος θα είναι ο προσανατολισμός της στρατιωτικο – αμυντικής μας άποψης παρά ο φτηνός αντι-ευρωπαϊσμός και ο λαϊκισμός; Δηλαδή θέτουν μια πολιτική / κομματική αντίληψη, που αντιμάχεται ευθέως την εθνική στρατηγική της χώρας για ευρωπαϊκή προοπτική, να διαπεράσει την εκππαιδευτική κοινότητα; Κανένας δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι βάζουν μια βόμβα μέσα στα σχολεία; Δεν μπορεί να φανταστεί τι κλίμα θα αναπτυχθεί μέσα στις σχολικές αίθουσες; Ή μήπως θεωρούν οι κυβερνώντες του λαϊκισμού ότι θα ενταχθούν οι εκπαιδευτικοί στην φτηνή προπαγάνδα τους;

      Το όλο εγχείρημα θέλω να πιστεύω ότι θα μείνει στα χαρτιά. Θα αποτελεί όμως σε κάθε περίπτωση μελανό σημείο μιας αντι-εκπαιδευτικής αντίληψης που εμπεριέχει δυστυχώς και χαρακτηριστικά ολοκληρωτισμού. Ως εκ τούτου τίθεται και ένα αυτονόητο ερώτημα. Ποιος θα μας «σώσει» από τους σωτήρες;